جوش صورت در هر سنی می‌تواند ایجاد شود. اما معمولا در بلوغ یا حتی پریود خانم‌ها رواج بیشتری دارد. وقتی تعادل هورمون‌ها به هم بریزد، غدد چربی هم فعالیت بیشتری دارند و چربی بیشتری تولید میکنند. این چربی اضافه روی پوست می‌تواند آثار متعدد مانند کدر کردن رنگ پوست، باز شدن منافذ، ایجاد جوش و آکنه را در پی داشته باشد. برای درمان باید ترشح چربی زیاد، باز شدن منافذ و حتی فعالیت باکتری‌هایی که باعث ایجاد جوش می‌شوند را کنترل کرد.
در این مقاله از سلامت زیستی با ما باشید تا نحوه درمان جوش با انواع ویتامین‌ها و مکمل‌ها را با هم بخوانیم.
برای درمان جوش معمولا از داروهای موضعی مانند بنزوئیل‌پروکساید، آنتی بیوتیک هایی مثل تتراسایکلین و داروهای خوراکی محتوی ویتامین A استفاده میکنند.
ویتامین A
ویتامین A یکی از موثرترین روش‌ها برای درمان جوش و آکنه است. اما باید از آن به درستی استفاده کرد و مکمل‌های غذایی حاوی این ویتامین مانند داروهای موضعی ویتامین آ عمل نمی‌کنند. حتی مصرف خوراکی مکمل‌ها می‌تواند از فواید آن‌ها بیشتر باشد.
با توجه به اینکه ویتامین A نوعی ویتامین محلول در چربی است، در بدن جمع شده و اضافه آن دفع نمی‌شود. بیشتر از ۱۰ هزار واحد از این مکمل هم در بدن می‌تواند سمی باشد. این میزان در دوران بارداری کاهش هم پیدا می‌کند. و خانم‌های باردار باید بیشتر از دیگران در مصرف این مکمل مراقب باشند.
ویتامین آ برای درمان انواع جوش و آکنه مفید است. در بیشتر داروهای شیمایی موضعی، ویتامین آ به رتینوئید تبدیل شده و پوست می‌تواند از آن استفاده کند. بر اساس گزارش‌ها رتینوئیدها تاثیر بیشتری روی درمان جوش می‌گذارند. این مواد قابلیت بازسازی پوست را افزایش می‌دهند و باعث می‌شوند پوست بتواند مشکلات و آسیب‌ها را زودتر التیام دهد. بنابراین رتینوئیدها به شادابی و زیبایی هرچه بیشتر پوست کمک میکنند.
محبوب‌ترین مارک‌های رتینوئیدها تزاروتن و آداپالن هستند. این داروها را تنها با نسخه پزشک می‌توانید تهیه کنید.
خانم‌های باردار اجازه ندارند رتینوئید مصرف کنند. همچنین این ماده باعث می‌شود که پوست در مقابل نور خورشید ضعیف‌تر و آسیب‌پذیرتر باشد. به همین دلیل هم افرادی که از این ماده استفاده میکنند، باید کمتر در معرض آفتاب قرار بگیرند. و سعی کنند از ضدآقتاب‌های قوی و مناسب برای کاهش اثرات اشعه‌های مضر خورشید کمک بگیرند.
روی
زینک یکی از مواد معدنی است که به از بین بردن و درمان جوش کمک می‌کند. شما این ماده را به صورت موضعی یا مکمل خوراکی می‌توانید استفاده کنید. مطالعات نشان داده‌اند که مصرف زینک چربی پوست را کاهش می‌دهد. و از آن در برابر انواع عفونت‌های پوست مراقبت می‌کند.
بدن شما تنها به مقدار کمی زینک احتیاج دارد. این میزان در افراد بزرگسال ۸ تا ۱۱ گرم در روز است. زینک اضافه می‌تواند باعث کمبود مس در بدن شود.
لوسیون‌های موضعی که زینک دارند، برای درمان جوش مفید هستند. براساس مطالعات انجام شده لوسیونی که ۱/۲ درصد استات روی و ۴ درصد ارترومایسین داشته باشد، برای پاکسازی پوست هم مفید می‌باشد.
سایر موادی که برای درمان جوش مفید هستند
به غیر از ویتامین A و روی، ویتامین ای هم به درمان جوش کمک می‌کند. البته در خصوص این ویتامین هنوز تحقیقات زیادی انجام نشده است. و محققان به اندازه روی و ویتامین آ در مورد این ویتامین مطمئن نیستند. اما همین مطالعات مختصر هم نشان می‌دهد که کمبود این ویتامین و ایجاد جوش با هم ارتباط تنگاتنگی دارند. بنابراین بد نیست که برای درمان جوش و پیشگیری از ایجاد جوش نیاز روزانه به ویتامین ای یعنی روزانه ۱۵ میلی‌گرم را استفاده کنید.
روغن درخت چای هم می‌تواند به درمان جوش کمک کند. در یکی از مطالعات که روی ۳۰ نفر انجام شد مشخص شد که استفاده این افراد از ژل روغن درخت چای به مدت ۴۵ روز در درمان جوش آن‌ها موثر بوده است. درمقابل افرادی که از دارونماها استفاده کردند، پیشرفت کمتری در روند درمان‌شان مشاهده کردند.
روغن درخت چای جایگزین بنزوئیل پروکساید است. بنزوئیل پروکساید یک ماده محبوب و پرکاربرد در ساخت کرم‌های ضد جوش است. این روغن قادر است باکتری‌های روی پوست که مولد جوش هستند را از بین ببرد. همچنین تولید چربی در پوست را کاهش دهد. هر دو این مواد در کرم‌های ضد جوش وجود دارند. اما عده‌ای ترجیح می‌دهند از روغن درخت چای به عنوان یک درمان طبیعی و خانگی استفاده کنند. از طرفی این ماده در مقایسه با بسیاری از کرم‌های ضد جوش عوارض جانبی کمتری دارد. برای مثال این روغن کمتر باعث پوسته شدن پوست و سوزش و خارش می‌شود.
سلامت زیستی