تابه حال دچار جوش در ناحیه چانه شده‌اید؟ جوش چانه با جوشهای بقیه قسمت‌های صورت متفاوت است. و طبعا روش درمان متفاوتی هم دارد.
در این مقاله از سلامت زیستی با ما باشید تا در خصوص جوش چانه و روشهای درمان آن با شما صحبت کنیم.
علت ایجاد جوش چانه چیست؟
جوش چانه معمولا به خاطر مسدود شدن منافذ این ناحیه از صورت با سبوم یا سلول‌های مرده ایجاد می‌شود. سلول‌های مرده پوست معمولا از سطح پوست جدا شده و می‌ریزند. اما در مواقعی که پوست چربی زیادی تولید می‌کند، سلول‌های مرده به هم می‌چسبند و باعث ایجاد جوش می‌شوند.
گاهی باکتری‌هایی که به صورت طبیعی روی سطح پوست وجود دارند هم با این ترکیب در منافذ پوست گیر میکنند. رشد باکتری داخل منافذ پوست باعث قرمزی و التهاب شده و مسبب بسیاری از انواع جوش است. وابسته به نوع باکتری و میزان التهاب نوع جوش متفاوت است. و به جوش سرسفید یا کیستیک تبدیل شود.
بیشتر ما اغلب جوش چانه را تجربه کرده‌ایم. تفاوت جوش چانه با دیگر جوش‌ها به خاطر تفاوت ساختار چانه صورت با قسمت‌های دیگر است. وقتی با ساختار قسمت‌های مختلف صورت آشنایی داشته باشید، می‌تواند نوع جوشهای آن قسمت و دلیل ایجاد آن را هم متوجه شوید.
هورمون آندروژن باعث فعال شدن غدد سبوم یا چربی در پوست می‌شود. سبوم هم باعث مسدود شدن منافذ شده و به مرور جوش ایجاد می‌شود. از آنجایی که در سنین نوجوانی ترشح هورمون بیشتر است، جوش بیشتری هم ایجاد می‌شود. ولی در بزرگ‌سالی ترشح هورمون نوسان دارد. در نتیجه امکان ایجاد آکنه بزرگ‌سالی وجود دارد. اما اصولا بزرگ‌سالان کمتر از نوجوانان دچار جوش و آکنه می‌شوند.
همچنین در زنان هم در ایام قاعدگی ممکن است با تغییراتی در میزان هورمون‌های بدن، فرد دچار جوش چانه یا انواع دیگر جوش شود. یکی دیگر از دلایلی که باعث تولید زیاد آندروژن می‌شود، سندروم تخمدان پلی کستیک است.
آیا جوش چانه و آکنه با هم تفاوت دارند؟
جوش چانه همیشه آکنه نیست. در صورتی که جوش چانه ابعاد کوچکی داشته باشد، ممکن است از نوع روزاسه باشد. روزانه نوعی مشکل پوستی است که به شکل قرمزی یا نمایان شدن رگ‌های خونی خودش را نشان دهد. بیشتر ما برآمدگی‌هایی که شبیه جوش هستند را روی پوست‌مان دیده‌ایم.
از دیگر مواردی که باعث ایجاد جوش چانه می‌شود، وجود موهای زیرپوستی در این ناحیه است. خیلی از آقایانی که صورت‌شان را اصلاح میکنند، این مشکل را تجربه کرده‌اند. وقتی که موها به سمت داخل پوست متمایل می‌شوند، موی زیرپوستی ایجاد می‌شود. که قرمزی یا التهاب را در پی دارد. موی زیرپوستی هم ظاهری شبیه به جوش چرکی دارد. و باعث خارش پوست و حساس شدن پوست می‌شود.
درمان جوش چانه
روشهای متعدی برای درمان آکنه و جوش چانه وجود دارد. اما همه این روش‌ها موثر و کاربردی نیستند. عموما جوشهای کوچک با انواع کرم‌های ضد آکنه درمان می‌شوند.
کرم‌ها: کرم‌هایی که حاوی بنزوئیل پروکساید یا سالیسیلیک اسید هستند، می‌توانند جوش را ظرف چند روز یا چند هفته درمان کنند.
شستن صورت: صورت یا فک‌تان را یک بار در روز با شوینده مناسب بشویید.
یخ درمانی: یخ و کمپرس سرد می‌تواند به کمتر شدن التهاب و قرمزی جوش‌ها کمک کند. بهتر است یخ را در یک پارچه تمیز پیچانده و برای ۵ دقیقه روی محل مورد نظر قرار دهید.
پماد ضد آکنه: خیلی از مردم از پمادهای ۱۰ درصد بنزوئیل پروکساید استفاده کرده‌اند و راضی بوده‌اند.
جوش را تخلیه نکنید: هرچه فشار کمتری به ناحیه آسیب دیده وارد شود، سریع‌تر می‌تواند خودش را درمان کند.
مراجعه به پزشک برای درمان جوش
برای جوش‌هایی که ماندگاری بیشتری دارند، پزشک باید وارد عمل شده و درمان مناسب را تجویز کند. معمولا پزشک به نسبت شدت و نوع جوش چانه یکی از روشهای زیر را تجویز می‌کند.
درمان موضعی: انواع ژل‌ها و کرم‌هایی که می‌تواند با باکتری‌های مولد جوش مقابله کنند یا به کوچک شدن منافذ کمک کنند یا چربی پوست را کاهش دهند، می‌توانند در درمان موضعی جوش‌ها موثر باشند. این کرم‌ها معمولا شامل آنتی‌بیوتیک‌‌هایی مانند رتینوئید، بنزوئیل پروکساید و غیره هستند.
آنتی‌بیوتیک‌ها: دکتر برای کاهش باکتری‌های روی پوست می‌تواند یک دوره مصرف آنتی بیوتیک‌های خوراکی را تجویز کند.
قرص‌های ضدبارداری: در صورتی که مشکل هورمونی باعث ایجاد آکنه و جوش چانه باشد، پزشک می‌تواند از قرص‌های ضدبارداری برای درمان کمک بگیرد.
ایزوترتینوین (آکوتان): این دارو برای درمان انواع آکنه‌های وخیم که با روشهای دیگر درمان نشده‌اند، مناسب است.
لیزر درمانی: درمان‌های لیزری یا نوری می‌توانند باکتری‌های پوستی که باعث ایجاد جوش می‌شوند را از بین ببرند و باعث کاهش تعداد آن‌ها بشوند.
لایه‌برداری شیمیایی: لایه‌برداری شیمیایی روشی است که در مطب و توسط پزشک انجام می‌شود و مناسب درمان انواع جوشهای سرسیاه می‌باشد.
جراحی: بعضی از کیست‌ها و جوشهای کورکی باید با جراحی تخلیه شوند.
پیشگیری از آکنه
برای درمان آکنه باید برخی از کارها را هم انجام نداد و به عبارتی از انجام آن‌ها پرهیز کرد. بعضی از این موارد را در ادامه ذکر می‌کنیم.
شستن بیش از حد صورت: بهتر است صورت را بیشتر از دو بار و با شوینده‌های قوی نشویید. چرا که این کار تنها چربی پوست را از بین برده و پوست را برای تولید سبوم بیشتر تحریک می‌کند.
اسکراب‌های خشن: اسکراب به روشهای مختلف و با انواع لیف‌ها یا اسفنج‌های اسکراب یا لوسیون‌های اسکراب می‌تواند انجام شود. اما نکته مهم این است که مطمئن شوید اسکرابی که استفاده می‌کنید، زیاد خشن و سخت نیست. و به پوست آسیب نمی‌رساند.
پاک کننده‌های الکلی: اگرچه چربی بیش از اندازه پوست می‌تواند زمینه‌ساز مشکلات زیادی باشد، اما این چربی اضافه نباید با هر روشی پاک شود. شوینده‌های الکلی معمولا پوست را بیش از اندازه خشک میکنند. و ممکن است باعث خشکی بیش از حد پوست یا چربی بیش از حد پوست شوند.
با آرایش خوابیدن: قبل از خواب باید حتما آرایش‌تان را تمیز کنید.
پایبندی به روش درمان: بعضی از روشهای درمانی تا چند هفته طول می‌کشند تا اثر کنند. بهتر است به جای اینکه سریع روش درمانی‌تان را تغییر دهید، کمی صبر کنید تا از اثرگذاری آن مطمئن شوید.
پیشگیری از ایجاد جوش چانه
تا اینجا مقاله در خصوص درمان جوش چانه صحبت کردیم. اما می‌توان از ابتدا از ایجاد این نوع پیشگیری کرد. در ادامه برخی از نکاتی که در پیشگیری از جوش چانه موثر است را عنوان می‌کنیم.
- روزی دو بار صورت‌تان را بشویید.
- موهای‌تان را همیشه تمیز نگه دارید تا چربی و آلودگی موجود در موها به پوست سرایت نکرده و باعث ایجاد جوش نشود.
- از محصولات پوستی استفاده کنید که باعث مسدود شدن منافذ پوستی‌تان نشوند.
- استرس نداشته باشید. استرس تعادل هورمون‌های بدن را بر هم می‌زند.
- رژیم غذایی سالم و درستی داشته باشید.
- هر روز از ضد آفتاب بدون چربی استفاده کنید. و هرگز بدون ضدآفتاب در معرض تابش نور خورشید قرار نگیرید.
- روبالشتی خودتان را هفته‌ای ۱ بار عوض کنید.
- دست‌ها را به صورت و فک‌تان نزنید.
- از روشهای ملایم برای موزدایی استفاده منید.
سلامت زیستی